موسیقی درمانی

موسیقی درمانی

بی شک،‌ موسیقی موهبت و پرتویی الهی است و ضرورت وجود و استفاده از آن در تقدیر بشر و برنامه ریزی یزدانی قرار دارد و نیازی زیستی و سرشتی قوی پشتوانه آن است که این گونه در زوایای گوناگون زندگی بشر، از آموزش و تربیت و یادگیری تا نیایش و درمان و سرگرمی او نفوذ پیدا کرده است. موسیقی همچون امواج دریا سراسر انرژی، کشش و علاقه، دوستی، محبت و جذابیت است. این انرژی، نیرو و کشش وقتی از حد خود بگذرد امواجی خروشان و طوفانی می شود که پریشان کننده است و انسان بدون قایق اندیشه در این دریای مواج، ادوار خو و گسسته خواهد شد.موسیقی شکلی از هنر است که احساس، عاطفه، ادراک و شناخت انسان را بدون نیاز به تکلم و زبان منتقل می کند.موسیقی ذات ارتباط، عشق و دوستی است. از ابتدای تاریخ، بشر از موسیقی برای شفای بیماران استفاده می کرده است. یونانیان معتقد بودند که امراض نتیجه عدم هارمونی در وجود فرد است و موسیقی می تواند با برگرداندن هارمونی و نظم در بدن سلامتی را برای فرد مورد استفاده به ارمغان آورد.طبق تعریف "انجمن ملی موسیقی درمانی" (NAMT) ، موسیقی درمانی عبارتست از " کاربرد موسیقی جهت تأمین،‌حفظ و بهبود سلامت جسمانی و روانی. در همه جوامع بشری، از موسیقی درمانی در بیمارستان ها، مراکز روان درمانی و روانپزشکی و مراکز نگهداری سالمندان استفاده گردد.موسیقی درمانی یکی از ابزارهای تربیتی و اثرگذار زندگی معاصر است و هر کس ناگزیر به شکلی از آن استفاده می کند، پس فهم آن نیز جزء آموزش فکری مردم و از جمله وظایف آموزش و پرورش هر کشوری است.